приго́н прыго́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыго́н I, -ну м. приго́н;

п. жывёлы — приго́н скота́

прыго́н II, -ну м.

1. ист. крепостно́е пра́во;

2. принужде́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)