пригово́р м.

1. (судебный) прыгаво́р, -ру м.; прысу́д, -ду м.;

вы́нести пригово́р вы́несці прыгаво́р;

оправда́тельный пригово́р апраўда́льны прыгаво́р;

сме́ртный пригово́р смяро́тны прыгаво́р (прысу́д);

привести́ пригово́р в исполне́ние прыве́сці прыгаво́р (прысу́д) у выкана́нне;

2. (постановление) пастано́ва, -вы ж.; (решение) рашэ́нне, -ння ср.;

3. перен. прысу́д, -ду м., прыгаво́р, -ру м., вы́рак, -ку м.;

что ни сло́во — пригово́р што ні сло́ва — прысу́д (вы́рак);

4. (прибаутка) обл. пры́маўка, -кі ж., прыгаво́рка, -кі ж.;

голова́ с покло́ном, язы́к с пригово́ром погов. галава́ з пакло́нам, язы́к з прыгаво́ркай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысу́д, -ду м., в разн. знач. пригово́р;

вы́несці п. — вы́нести пригово́р;

што ні сло́ва — п. — что ни сло́во — пригово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгаво́р, -ру м.

1. пригово́р;

вы́несці п. — вы́нести пригово́р;

2. см. прыгаво́рка;

3. уст. колдовство́ ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оправда́тельный апраўда́льны;

оправда́тельный докуме́нт апраўда́льны дакуме́нт;

оправда́тельный пригово́р апраўда́льны прыгаво́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присужде́ние ср. прысуджэ́нне, -ння ср.; (приговор суда) прысу́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апраўда́льны оправда́тельный;

а. прыгаво́р — оправда́тельный пригово́р;

а. дакуме́нт — оправда́тельный докуме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суде́бный судо́вы;

суде́бная медици́на судо́вая медыцы́на;

суде́бный пригово́р судо́вы прысу́д;

суде́бный исполни́тель судо́вы выкана́ўца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвини́тельный юр. абвінава́ўчы;

обвини́тельный пригово́р абвінава́ўчы прыгаво́р;

обвини́тельный акт абвінава́ўчы акт;

обвини́тельная речь абвінава́ўчая прамо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пригова́ривать несов.

1. (выносить приговор) прыгаво́рваць; прысу́джваць;

2. (говорить что-л. делая) разг. прымаўля́ць, прыгаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвінава́ўчы

1. юр. обвини́тельный;

а. прыгаво́р — обвини́тельный пригово́р;

а. акт — обвини́тельный акт;

2. изобличи́тельный, обличи́тельный;

а. дакуме́нт — изобличи́тельный (обличи́тельный) докуме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)