пригово́р м.
1. (судебный) прыгаво́р, -ру м.; прысу́д, -ду м.;
вы́нести пригово́р вы́несці прыгаво́р;
оправда́тельный пригово́р апраўда́льны прыгаво́р;
сме́ртный пригово́р смяро́тны прыгаво́р (прысу́д);
привести́ пригово́р в исполне́ние прыве́сці прыгаво́р (прысу́д) у выкана́нне;
2. (постановление) пастано́ва, -вы ж.; (решение) рашэ́нне, -ння ср.;
3. перен. прысу́д, -ду м., прыгаво́р, -ру м., вы́рак, -ку м.;
что ни сло́во — пригово́р што ні сло́ва — прысу́д (вы́рак);
4. (прибаутка) обл. пры́маўка, -кі ж., прыгаво́рка, -кі ж.;
◊
голова́ с покло́ном, язы́к с пригово́ром погов. галава́ з пакло́нам, язы́к з прыгаво́ркай.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысу́д, -ду м., в разн. знач. пригово́р;
вы́несці п. — вы́нести пригово́р;
што ні сло́ва — п. — что ни сло́во — пригово́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыгаво́р, -ру м.
1. пригово́р;
вы́несці п. — вы́нести пригово́р;
2. см. прыгаво́рка;
3. уст. колдовство́ ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оправда́тельный апраўда́льны;
оправда́тельный докуме́нт апраўда́льны дакуме́нт;
оправда́тельный пригово́р апраўда́льны прыгаво́р;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
присужде́ние ср. прысуджэ́нне, -ння ср.; (приговор суда) прысу́д, -ду м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апраўда́льны оправда́тельный;
а. прыгаво́р — оправда́тельный пригово́р;
а. дакуме́нт — оправда́тельный докуме́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суде́бный судо́вы;
суде́бная медици́на судо́вая медыцы́на;
суде́бный пригово́р судо́вы прысу́д;
суде́бный исполни́тель судо́вы выкана́ўца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обвини́тельный юр. абвінава́ўчы;
обвини́тельный пригово́р абвінава́ўчы прыгаво́р;
обвини́тельный акт абвінава́ўчы акт;
обвини́тельная речь абвінава́ўчая прамо́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пригова́ривать несов.
1. (выносить приговор) прыгаво́рваць; прысу́джваць;
2. (говорить что-л. делая) разг. прымаўля́ць, прыгаво́рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абвінава́ўчы
1. юр. обвини́тельный;
а. прыгаво́р — обвини́тельный пригово́р;
а. акт — обвини́тельный акт;
2. изобличи́тельный, обличи́тельный;
а. дакуме́нт — изобличи́тельный (обличи́тельный) докуме́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)