привороти́ть сов.

1. разг. прывярну́ць;

привороти́ть ка́мень к стене́ прывярну́ць ка́мень да сцяны́;

2. прост. (повернув, подъехать) прывярну́ць, падвярну́ць;

привороти́ть к крыльцу́ прывярну́ць (падвярну́ць) да га́нка;

3. (пристать к берегу) прыста́ць, прыча́ліць;

4. уст., прост. прычарава́ць, прываражы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывярну́ць сов.

1. привороти́ть;

п. ка́мень да пло́та — привороти́ть ка́мень к забо́ру;

2. (повернув, подъехать) привороти́ть, приверну́ть;

3. приворожи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прываражы́ць сов. приворожи́ть, приколдова́ть; привороти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приворо́ченный

1. прыве́рнуты;

2. прыве́рнуты, падве́рнуты;

3. прыста́ны, прыча́лены;

4. прычарава́ны, прываро́жаны; см. привороти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)