приве́сить сов.

1. прыве́сіць; (прицепить) прычапі́ць, мног. папрычэ́пліваць;

2. (прибавить к весу) дава́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыве́сіць сов. приве́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыва́жыць сов. приве́сить, дове́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачапі́ць сов. пове́сить, приве́сить, прицепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрычэ́пліваць сов. (о многом) прицепи́ть; приве́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приве́шенный

1. прыве́шаны; прычэ́плены;

2. дава́жаны; см. приве́сить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́жыць сов.

1. (окончить взвешивание чего-л.) дове́сить;

2. (добавить до определённого веса) дове́сить, приве́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычапі́ць сов.

1. в разн. знач. прицепи́ть;

п. дадатко́вы ваго́н да по́езда — прицепи́ть доба́вочный ваго́н к по́езду;

п. на гру́дзі бант — прицепи́ть на грудь бант;

2. (прикрепить к чему-л., чтобы висело) прицепи́ть, приве́сить;

◊ п. ярлы́к — наве́сить (прицепи́ть) ярлы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)