приба́вка ж.

1. (действие) дадава́нне, -ння ср., прыбаўле́нне, -ння ср., прыба́ўка, -кі ж.; дабаўле́нне, -ння ср., даба́ўка, -кі ж.; павелічэ́нне, -ння ср.; неоконч. павялі́чванне, -ння ср.; см. приба́вить​ 1, 2;

2. (то, что прибавлено) прыба́ўка, -кі ж.; дада́так, -тку м.;

получи́ть приба́вку атрыма́ць прыба́ўку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыба́ўка ж., в разн. знач. приба́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даба́ўка ж., разг.

1. (действие) доба́вка, добавле́ние ср., приба́вка, прибавле́ние ср.; приба́вка; см. даба́віць;

2. (то, что добавлено) доба́вка, доба́вок м.; подба́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабаўле́нне ср. добавле́ние, доба́вка ж., прибавле́ние, приба́вка ж.; подба́вка ж.; см. дабаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапла́та ж.

1. допла́чивание ср., допла́та;

2. (прибавка к обычной плате) допла́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прида́ча ж.

1. (действие) дадава́нне, -ння ср., дада́ча, -чы ж.; прыдава́нне, -ння ср., прыда́ча, -чы ж.;

2. (то, что придано) дада́так, -тку м., прыда́так, -тку м., дада́ча, -чы ж.; (прибавка) прыда́ча, -чы ж.;

в прида́чу у дада́так (у прыда́чу).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подру́бка​I ж.

1. (подсечка) падсяка́нне, -ння ср., падсе́чка, -кі ж.;

2. (укорачивание) усяка́нне, -ння ср.; усе́чка, -кі ж.;

3. (сруба) падру́бліванне, -ння ср., падру́бка, -кі ж.;

4. (прибавка рубкой) падсяка́нне, -ння ср., падсе́чка, -кі ж.;

5. горн. падру́бка, -кі ж.; см. подруба́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прибавле́ние ср.

1. (действие) дадава́нне, -ння ср., прыбаўле́нне, -ння ср., прыба́ўка, -кі ж.; павелічэ́нне, -ння ср.; дабаўле́нне, -ння ср., даба́ўка, -кі ж.; павялі́чванне, -ння ср.; прыбыва́нне, -ння ср.; перабо́льшанне, -ння ср.; перабо́льшванне, -ння ср.; перавелічэ́нне, -ння ср.; см. приба́вить, приба́виться;

2. (то, что прибавлено) дада́так, -тку м.; (прибавка) прыба́ўка, -кі ж.;

рассказа́л об э́том с ра́зными прибавле́ниями расказа́ў аб гэ́тым з ро́знымі дада́ткамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)