прерыва́ться

1. (приостанавливаться) перапыня́цца;

2. страд. перапыня́цца; перабіва́цца; перарыва́цца; см. прерыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапыня́цца несов.

1. прерыва́ться; см. перапыні́цца;

2. страд. прерыва́ться; приостана́вливаться; остана́вливаться, заде́рживаться; см. перапыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарыва́цца несов.

1. (разрываться в каком-л. месте) перерыва́ться;

2. прерыва́ться;

1, 2 см. перарва́цца;

3. страд. перерыва́ться; прерыва́ться; перебива́ться; см. перарыва́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прерыва́ющийся

1. прич. які́ (што) перапыня́ецца; які́ (што) перабіва́ецца; які́ (што) перарыва́ецца; см. прерыва́ться;

2. прил. (прерывистый) перары́вісты;

прерыва́ющийся го́лос перары́вісты го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спыня́цца несов.

1. в разн. знач. остана́вливаться;

2. остана́вливаться, прекраща́ться; прерыва́ться;

1, 2 см. спыні́цца;

3. страд. остана́вливаться;

4. (о лошади) оса́живаться, остана́вливаться; см. спыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перерыва́тьсяI несов.

1. (пополам) перарыва́цца;

2. (приостанавливаться, прекращаться, прерываться) перарыва́цца; перабіва́цца; перапыня́цца;

3. (разрываться на части — обо всём, многом) разг. дра́цца, дзе́рціся; см. прерва́ться;

4. страд. перарыва́цца; перабіва́цца; перапыня́цца; дра́цца, дзе́рціся; см. перерыва́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабіва́цца несов.

1. (ломаться от удара) перела́мываться;

2. разг. (преодолевать нужду) перебива́ться;

1, 2 см. перабі́цца 2, 3;

3. страд. перебива́ться; перекола́чиваться; перешиба́ться; перегора́живаться; прерыва́ться; см. перабіва́ць;

п. з хле́ба на квас — перебива́ться с хле́ба на квас

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)