предава́ть несов.

1. (отдавать) аддава́ць;

предава́ть осмея́нию аддава́ць на пасме́шышча;

предава́ть сме́рти аддава́ць на смерць;

предава́ть ка́зни аддава́ць на смерць; кара́ць сме́рцю;

предава́ть суду́ аддава́ць пад суд;

2. (изменять) здра́джваць (каму, чаму); (выдавать) выдава́ць (каго, што);

предава́ть ро́дину здра́джваць радзі́ме;

предава́ть ана́феме (кого-л.) абвяшча́ць ана́фему (каму-небудзь);

предава́ть гла́сности даво́дзіць да агу́льнага ве́дама, апубліко́ўваць;

предава́ть забве́нию аддава́ць забыццю́, забыва́ць;

предава́ть земле́ хава́ць, аддава́ць зямлі́;

предава́ть огню́ и мечу́ аддава́ць агню́ і мячу́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́фема ж., прям., перен. ана́фема;

абвяшча́ць ~му — (каму) предава́ть ана́феме (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́фема церк., прост. ана́фема, -мы ж.;

предава́ть ана́феме (кого) абвяшча́ць ана́фему (каму), аддава́ць ана́феме (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преда́ть сов.

1. (отдать) адда́ць;

2. (изменить) здра́дзіць (каму, чаму); (выдать) вы́даць (каго, што); см. предава́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здра́джваць (каму, чаму) несов.

1. изменя́ть; предава́ть (кого, что);

2. перен. изменя́ть;

1, 2 см. здра́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддава́ць несов.

1. в разн. знач. отдава́ть; (подвергать действию чего-л.) предава́ть; (осуждать на что-л.) обрека́ть; (в школу и т.п. — ещё) определя́ть;

2. (об оружии) отдава́ть;

1, 2 см. адда́ць;

3. отдава́ть, припа́хивать;

а. перава́гу — отдава́ть предпочте́ние;

а. зямлі́предава́ть земле́;

а. канцы́ — отдава́ть концы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвяшча́ць несов.

1. объявля́ть; провозглаша́ть; возвеща́ть;

2. (наперёд) предвозвеща́ть;

3. (каму) оповеща́ть (кого);

4. объявля́ть, оглаша́ть; (приговор — ещё) произноси́ть;

5. (признавать кем-л.) объявля́ть; провозглаша́ть;

1-5 см. абвясці́ць;

а. ана́фему — (каму) предава́ть ана́феме (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́дама

1.: без в. без ве́дома;

да агу́льнага в. — во всеуслы́шание;

даве́сці да в. — довести́ до све́дения; поста́вить в изве́стность;

з в. — с ве́дома;

прыня́ць да в. — приня́ть к све́дению;

даво́дзіць да агу́льнага в.предава́ть гла́сности;

2. вводн. сл. изве́стно, обл. вести́мо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдава́ць несов.

1. (снабжать чем-л.) выдава́ть;

2. (добывать, производить) выдава́ть;

3. (выпускать из печати, обнародовать) издава́ть;

4. (тайну и т.п.) выдава́ть, разглаша́ть; (о человеке — ещё) предава́ть;

5. выдава́ть (себя за кого-л.), изобража́ть (из себя кого-л.), ко́рчить (из себя кого-л.);

6. (замуж) выдава́ть, отдава́ть;

7. (звук) издава́ть;

1-7 см. вы́даць;

8. разг. каза́ться;

сяро́д малы́х ён выдае́ вялі́кім — среди́ ма́леньких он ка́жется больши́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суд

1. род. суда́ м.;

Верхо́вный Суд Респу́блики Белару́сь Вярхо́ўны Суд Рэспу́блікі Белару́сь;

Междунаро́дный суд ОО́Н Міжнаро́дны суд АА́Н;

находи́ться под судо́м быць пад судо́м;

предава́ть суду́ аддава́ць пад суд (суду́);

в день суда́ у дзень суда́;

суд че́сти суд го́нару;

това́рищеский суд тавары́скі суд;

2. (мнение, заключение) суд, род. су́ду м.;

вы́нести на суд обще́ственности вы́несці на суд грама́дскасці;

на нет и суда́ нет посл. як няма́, то й дарма́; як няма́, дык няма́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)