праўдзі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праўдзі́ст праўдзі́сты
Р. праўдзі́ста праўдзі́стаў
Д. праўдзі́сту праўдзі́стам
В. праўдзі́ста праўдзі́стаў
Т. праўдзі́стам праўдзі́стамі
М. праўдзі́сце праўдзі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праўдзі́ст м. правди́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праўдзі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Назва бальшавіка ў першыя гады выпуску газеты «Правда», цэнтральнага органа РСДРП(б) (1912–1914 гг.), а таксама сучасная назва супрацоўніка газеты «Правда», органа ЦК КПСС.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правди́ст ист. праўдзі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)