праяда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. праяда́нне
Р. праяда́ння
Д. праяда́нню
В. праяда́нне
Т. праяда́ннем
М. праяда́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праяда́нне ср. проеда́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праяда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праядаць — праесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проеда́ние праяда́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)