прашуга́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашуга́ю прашуга́ем
2-я ас. прашуга́еш прашуга́еце
3-я ас. прашуга́е прашуга́юць
Прошлы час
м. прашуга́ў прашуга́лі
ж. прашуга́ла
н. прашуга́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прашуга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прашуга́ць сов. пронести́сь, пролете́ть (с шумом)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прашуга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Праляцець, пранесціся з шумам. Кругом было спакойна, толькі калі-нікалі праляціць з піскам кажан або пракрычыць сава ці прашугаюць чарадою спалоханыя птушкі. Гурскі. Перад самым змярканнем над горадам прашугала кароткая летняя навальніца. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)