прашля́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прашля́чка |
прашля́чкі |
| Р. |
прашля́чкі |
прашля́чак |
| Д. |
прашля́чцы |
прашля́чкам |
| В. |
прашля́чку |
прашля́чак |
| Т. |
прашля́чкай
прашля́чкаю |
прашля́чкамі |
| М. |
прашля́чцы |
прашля́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Прашле́ц, прашля́к, прашля́чка ’прайдзісвет’ (Нас.). Пранікненне з рускамоўнай тэрыторыі, параўн. прошле́ц, про́шлый человек, прошля́чка ’тс’, якія ад прошлый, дзеепрым. прошл. часу ад пройти. Параўн. семантыку прайдзісвет, пройда, прахадзімец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)