прашка́піцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прашка́плюся |
прашка́пімся |
| 2-я ас. |
прашка́пішся |
прашка́піцеся |
| 3-я ас. |
прашка́піцца |
прашка́пяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прашка́піўся |
прашка́піліся |
| ж. |
прашка́пілася |
| н. |
прашка́пілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прашка́пся |
прашка́пцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прашка́піўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Прашка́піцца ’правінаваціцца’ (стаўб., Нар. сл.), прашква́піцца ’праштрафіцца’ (брагін., Шатал.), праква́піцца ’прапусціць, упусціць’ (Ян.). Укр. прошке́питися, прошпе́титися ’правініцца’. З прашпэ́ціцца ’памыліцца, правініцца’, якое зафіксаваў ў Насовіча. Апошняе да шпэціць, шпэтный (гл.). Іншыя формы, відаць, зазналі розныя фанетычныя змены ў сувязі з экспрэсным характарам слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)