прачы́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прачы́тванне
Р. прачы́твання
Д. прачы́тванню
В. прачы́тванне
Т. прачы́тваннем
М. прачы́тванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачы́тванне ср. прочи́тывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прачы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прачытваць — прачытаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прочи́тывание прачы́тванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)