прачыні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ніцца; зак.

Не поўнасцю адчыніцца.

Дзверы прачыніліся.

|| незак. прачыня́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачыні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прачы́ніцца прачы́няцца
Прошлы час
м. прачыні́ўся прачыні́ліся
ж. прачыні́лася
н. прачыні́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачыні́цца сов. приоткры́ться, приотвори́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прачыні́цца, ‑чыніцца; зак.

Не поўнасцю адчыніцца. Дзверы свірна прачыніліся, і паказаўся дзесьці ўжо бачаны і крыху знаёмы партызан. Янкоўскі. Я не паспела яшчэ добра агледзецца, як адно акно прачынілася і ў ім паказалася Проська. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приотвори́ться прачыні́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыадчыні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ніцца; зак.

Тое, што і прачыніцца.

|| незак. прыадчыня́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачыня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прачыніцца.

2. Зал. да прачыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приоткры́ться

1. (о двери, окне, шкатулке и т. п.) прачыні́цца; (о шторе, одеяле и т. п.) прыадкры́цца;

2. (разомкнуться) разгарну́цца (тро́хі); (о глазах) расплю́шчыцца (тро́хі); (о рте) разя́віцца (тро́хі);

3. перен. прыадкры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)