прачха́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прачха́ю прачха́ем
2-я ас. прачха́еш прачха́еце
3-я ас. прачха́е прачха́юць
Прошлы час
м. прачха́ў прачха́лі
ж. прачха́ла
н. прачха́ла
Загадны лад
2-я ас. прачха́й прачха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прачха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачха́ць сов., разг. (нек-рое время) прочиха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)