праця́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пратну́ся пратнё́мся
2-я ас. пратне́шся пратняце́ся
3-я ас. пратне́цца пратну́цца
Прошлы час
м. праця́ўся праця́ліся
ж. праця́лася
н. праця́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час праця́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праця́цца сов., разг. прони́кнуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праця́цца, пратнуся, пратнешся, пратнецца; зак.

Пранікнуцца якім‑н. пачуццём, адчуваннем. Зелянюк ураз кінуў усміхацца, працяўся дзелавітай сур’ёзнасцю. Зарэцкі. Здрыганулася сэрца ў Петруся, рашучасцю сталёвая працяўся. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)