Verbum

анлайнавы слоўнік

працяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Тое, што і пранасіць (у 1 знач.).

2. Цягаць (у 1, 3 і 4 знач.) на працягу якога-н. часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працяга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

працяга́ць сов., разг., в разн. знач. протаска́ть;

зіму́ п. бо́ты — зи́му протаска́ть сапоги́;

цэ́лы дзень мяшкі́ ~га́ў — це́лый день мешки́ протаска́л;

паўго́да ~га́лі яго́ па суда́х — полго́да протаска́ли его́ по суда́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Цягаць некаторы час. Усю зіму працягаў боты. □ — Я амаль усю вайну працягаў «максіма». Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протаска́ть сов., в разн. знач. працяга́ць;

протаска́л паке́т часа́ три разг. працяга́ў паке́т гадзі́ны тры;

э́ти сапоги́ мо́жно зи́му протаска́ть прост. гэ́тыя бо́ты мо́жна зіму́ працяга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промота́ть^I сов.

1. (навивать, накручивать в течение какого-л. времени) прамата́ць;

2. (махать некоторое время) разг. прамата́ць, прамаха́ць;

3. (таскать, трепать некоторое время за волосы) прост. працяга́ць;

4. безл. (о качке), прост. прагайда́ць;

5. (изнурять, мучить какое-л. время) прост. праму́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)