працырава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
працыру́ю |
працыру́ем |
| 2-я ас. |
працыру́еш |
працыру́еце |
| 3-я ас. |
працыру́е |
працыру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
працырава́ў |
працырава́лі |
| ж. |
працырава́ла |
| н. |
працырава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
працырава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
працырава́ць сов. (нек-рое время) прошто́пать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
працырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што і без дап.
Цыраваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прошто́пать сов.
1. (заштопать) разг. зацырава́ць;
2. (некоторое время) працырава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)