працо́ўна-выпраўле́нчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
працо́ўна-выпраўле́нчы |
працо́ўна-выпраўле́нчая |
працо́ўна-выпраўле́нчае |
працо́ўна-выпраўле́нчыя |
| Р. |
працо́ўна-выпраўле́нчага |
працо́ўна-выпраўле́нчай
працо́ўна-выпраўле́нчае |
працо́ўна-выпраўле́нчага |
працо́ўна-выпраўле́нчых |
| Д. |
працо́ўна-выпраўле́нчаму |
працо́ўна-выпраўле́нчай |
працо́ўна-выпраўле́нчаму |
працо́ўна-выпраўле́нчым |
| В. |
працо́ўна-выпраўле́нчы (неадуш.)
працо́ўна-выпраўле́нчага (адуш.) |
працо́ўна-выпраўле́нчую |
працо́ўна-выпраўле́нчае |
працо́ўна-выпраўле́нчыя (неадуш.)
працо́ўна-выпраўле́нчых (адуш.) |
| Т. |
працо́ўна-выпраўле́нчым |
працо́ўна-выпраўле́нчай
працо́ўна-выпраўле́нчаю |
працо́ўна-выпраўле́нчым |
працо́ўна-выпраўле́нчымі |
| М. |
працо́ўна-выпраўле́нчым |
працо́ўна-выпраўле́нчай |
працо́ўна-выпраўле́нчым |
працо́ўна-выпраўле́нчых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
працо́ўна-выхава́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
працо́ўна-выхава́ўчы |
працо́ўна-выхава́ўчая |
працо́ўна-выхава́ўчае |
працо́ўна-выхава́ўчыя |
| Р. |
працо́ўна-выхава́ўчага |
працо́ўна-выхава́ўчай
працо́ўна-выхава́ўчае |
працо́ўна-выхава́ўчага |
працо́ўна-выхава́ўчых |
| Д. |
працо́ўна-выхава́ўчаму |
працо́ўна-выхава́ўчай |
працо́ўна-выхава́ўчаму |
працо́ўна-выхава́ўчым |
| В. |
працо́ўна-выхава́ўчы (неадуш.)
працо́ўна-выхава́ўчага (адуш.) |
працо́ўна-выхава́ўчую |
працо́ўна-выхава́ўчае |
працо́ўна-выхава́ўчыя (неадуш.)
працо́ўна-выхава́ўчых (адуш.) |
| Т. |
працо́ўна-выхава́ўчым |
працо́ўна-выхава́ўчай
працо́ўна-выхава́ўчаю |
працо́ўна-выхава́ўчым |
працо́ўна-выхава́ўчымі |
| М. |
працо́ўна-выхава́ўчым |
працо́ўна-выхава́ўчай |
працо́ўна-выхава́ўчым |
працо́ўна-выхава́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)