Прахо́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прахо́ды
Р. Прахо́д
Прахо́даў
Д. Прахо́дам
В. Прахо́ды
Т. Прахо́дамі
М. Прахо́дах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прахо́д

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прахо́д прахо́ды
Р. прахо́ду прахо́даў
Д. прахо́ду прахо́дам
В. прахо́д прахо́ды
Т. прахо́дам прахо́дамі
М. прахо́дзе прахо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прахо́д

‘месца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прахо́д прахо́ды
Р. прахо́да прахо́даў
Д. прахо́ду прахо́дам
В. прахо́д прахо́ды
Т. прахо́дам прахо́дамі
М. прахо́дзе прахо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыжына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Зжынаючы, выжаць усё або частку чаго-н.

П. праходы для жняяркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Прасячы ўсё, многае.

П. палонкі.

2. Пралажыць высечкай многа чаго-н.

П. праходы ў лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазава́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Заваліць чым-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. ямы кампостам.

П. праходы мэбляй.

2. перан., што. Праваліць усё, многае (разм.).

П. экзамены па асноўных прадметах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыжына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зжынаючы, выжаць усё або частку чаго‑н. Павыжынаць асот з пшаніцы. Павыжынаць праходы для жняяркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрыя́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да непрыяцеля, належыць яму. Непрыяцельская крэпасць. □ Перад наступленнем сапёрны ўзвод забяспечваў два праходы ў непрыяцельскіх мінных палях... «Работніца і сялянка».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазава́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заваліць чым‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Пазавальваць ямы каменнем. Пазавальваць праходы.

2. перан. Разм. Праваліць усё, многае. Пазавальваць экзамены па асноўных прадметах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзе́нь, прысл.

Днём. Першыя суткі [партызаны] ішлі толькі ўночы, а ўдзень сядзелі на невялічкім грудку між балота, выглядвалі, разведвалі праходы. Кулакоўскі. А ў небе ўдзень і вечарамі Высока роўнымі шнурамі Злятаўся вырай жураўліны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)