прахлі́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прахлі́паю прахлі́паем
2-я ас. прахлі́паеш прахлі́паеце
3-я ас. прахлі́пае прахлі́паюць
Прошлы час
м. прахлі́паў прахлі́палі
ж. прахлі́пала
н. прахлі́пала
Дзеепрыслоўе
прош. час прахлі́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прахлі́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Хліпаць некаторы час. Галя на вяселле не пайшла. Увесь той дзень яна прахліпала ў падушку. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)