прахаладзі́цца, -аджу́ся, -о́дзішся, -о́дзіцца; зак. (разм.).

Астыць на паветры.

Выйшаў на двор п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прахаладзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прахаладжу́ся прахало́дзімся
2-я ас. прахало́дзішся прахало́дзіцеся
3-я ас. прахало́дзіцца прахало́дзяцца
Прошлы час
м. прахаладзі́ўся прахаладзі́ліся
ж. прахаладзі́лася
н. прахаладзі́лася
Загадны лад
2-я ас. прахаладзі́ся прахаладзі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прахаладзі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прахаладзі́цца сов. прохлади́ться, освежи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прахаладзі́цца, ‑ладжуся, ‑лодзішся, ‑лодзіцца; зак.

Астыць, асвяжыцца, выйшаўшы на паветра ці выпіўшы чаго‑н. халоднага. — Адзін рабіць будзе, а другі ў цянёк пад кусты пойдзе, прахаладзіцца. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прохлади́ться разг. прахаладзі́цца, ахаладзі́цца, асты́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прахало́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прахаладзіцца.

2. Рабіць што‑н. марудна, павольна, не спяшаючыся; гультайнічаць. — Сваю работу лепш глядзі. Там ужо тры машыны чакаюць, а ён тут прахалоджваецца. Б. Стральцоў. Рэхва і сам абібокам не быў і сям’і прахалоджвацца не даваў. Корбан. Скажам, адбыўся ў брыгадзе сход. Рашылі ўсім мужчынам выйсці на касьбу — усе выйшлі, а Анатоль Красуцкі прахалоджваецца, спіць, пакуль сонца ў вокны не загляне. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)