прахадна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. прахадна́я прахадны́я
Р. прахадно́й прахадны́х
Д. прахадно́й прахадны́м
В. прахадну́ю прахадны́я
Т. прахадно́й
прахадно́ю		 прахадны́мі
М. прахадно́й прахадны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прахадны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прахадны́ прахадна́я прахадно́е прахадны́я
Р. прахадно́га прахадно́й
прахадно́е		 прахадно́га прахадны́х
Д. прахадно́му прахадно́й прахадно́му прахадны́м
В. прахадны́ (неадуш.)
прахадно́га (адуш.)		 прахадну́ю прахадно́е прахадны́я (неадуш.)
прахадны́х (адуш.)
Т. прахадны́м прахадно́й
прахадно́ю		 прахадны́м прахадны́мі
М. прахадны́м прахадно́й прахадны́м прахадны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

проходно́й прахадны́;

проходна́я конто́ра прахадна́я канто́ра;

проходны́е ры́бы зоол. прахадны́я ры́бы;

◊

проходно́й двор прахадны́ двор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

1. Памянш. да брама.

2. Прахадныя варотцы (звычайна пры браме або вялікіх варотах); фортка, веснічкі. Брамка на школьны двор была зачынена. Шамякін. Я сышоў са шляху, накіраваўся да варот і адчыніў вузенькую брамку, прарэзаную ў варотах. Ракітны.

3. Разм. Дэталь паляўнічага ружжа. Пасадзіць пістон на брамку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)