прафру́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прафру́х
Р. прафру́ху
Д. прафру́ху
В. прафру́х
Т. прафру́хам
М. прафру́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прафру́х, -ху м. (прафесі́йны рух) профдвиже́ние ср. (профессиона́льное движе́ние)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праф...

Скарачэнне, якое ўжыв. ў складаных словах у знач.:

1) прафесійны, напр.: прафгігіена, прафнепрыгоднасць;

2) прафсаюзны, напр.: прафактыў, прафбілет, прафбюро, прафрух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

профдвиже́ние ср. (профессиона́льное движе́ние) прафру́х, -ху м. (прафесія́нальны, прафесі́йны рух).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)