прафо́рган
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прафо́рган |
прафо́рганы |
| Р. |
прафо́ргана |
прафо́рганаў |
| Д. |
прафо́ргану |
прафо́рганам |
| В. |
прафо́рган |
прафо́рганы |
| Т. |
прафо́рганам |
прафо́рганамі |
| М. |
прафо́ргане |
прафо́рганах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прафо́рган м. (прафсаю́зны о́рган) профо́рган (профсою́зный о́рган)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прафо́рган, ‑а, м.
Прафсаюзны орган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
профо́рган (профсою́зный о́рган) прафо́рган, -на м. (прафсаю́зны о́рган).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)