пратэі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пратэі́д пратэі́ды
Р. пратэі́ду пратэі́даў
Д. пратэі́ду пратэі́дам
В. пратэі́д пратэі́ды
Т. пратэі́дам пратэі́дамі
М. пратэі́дзе пратэі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратэі́ды, ед. пратэі́д, -ду м., хим. протеи́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратэі́ды, ‑аў; адз. пратэід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Складаныя бялкі — злучэнне простых бялкоў з небялковым рэчывам.

[Ад грэч. prōtos — першы і eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протеи́ды мн., хим. пратэі́ды, -даў;

протеи́д ед. пратэі́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)