пратэ́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пратэ́кцыя пратэ́кцыі
Р. пратэ́кцыі пратэ́кцый
Д. пратэ́кцыі пратэ́кцыям
В. пратэ́кцыю пратэ́кцыі
Т. пратэ́кцыяй
пратэ́кцыяю		 пратэ́кцыямі
М. пратэ́кцыі пратэ́кцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратэ́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Апякунства, падтрымка каго-н. ва ўладкаванні на работу, у прасоўванні па службе і пад.

Зрабіць пратэкцыю каму-н. Уладкавацца куды-н. па пратэкцыі.

|| прым. пратэкцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратэ́кцыя ж. проте́кция; покрови́тельство ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратэ́кцыя, ‑і, ж.

Апякунства, падтрымка з боку ўплывовых асоб, якія спрыяюць уладкаванню чыіх‑н. спраў. — Што ж, можна паспрабаваць зрабіць і такі ход, тым больш, што хлапчына працуе на тэлестудыі: там таксама можа спатрэбіцца пратэкцыя. Шамякін.

[Лац. protectio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проте́кция пратэ́кцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)