пратэ́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пратэ́зны пратэ́зная пратэ́знае пратэ́зныя
Р. пратэ́знага пратэ́знай
пратэ́знае		 пратэ́знага пратэ́зных
Д. пратэ́знаму пратэ́знай пратэ́знаму пратэ́зным
В. пратэ́зны (неадуш.)
пратэ́знага (адуш.)		 пратэ́зную пратэ́знае пратэ́зныя (неадуш.)
пратэ́зных (адуш.)
Т. пратэ́зным пратэ́знай
пратэ́знаю		 пратэ́зным пратэ́знымі
М. пратэ́зным пратэ́знай пратэ́зным пратэ́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратэ́зны проте́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пратэза. Пратэзная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне, вырабленае ў форме якой-н. часткі цела ўзамен страчанай прыроднай.

Зубныя пратэзы.

|| прым. пратэ́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проте́зный пратэ́зны;

проте́зная мастерска́я пратэ́зная майстэ́рня.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)