пратруча́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пратруча́льнік пратруча́льнікі
Р. пратруча́льніка пратруча́льнікаў
Д. пратруча́льніку пратруча́льнікам
В. пратруча́льнік пратруча́льнікі
Т. пратруча́льнікам пратруча́льнікамі
М. пратруча́льніку пратруча́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратруча́льнік м., с.-х. (машина) протра́вливатель, протрави́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратруча́льнік, ‑а, м.

Машына, апарат, прыстасаванне для пратручвання, абеззаражвання насення, пасадачнага матэрыялу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протра́вливатель м.

1. (химический препарат) пратру́та, -ты ж.;

2. (машина) пратруча́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)