пратру́та, -ы, ДМ -тру́це, ж.

Рэчыва, якім пратручваюць насенне і іншыя пасадачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратру́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пратру́та
Р. пратру́ты
Д. пратру́це
В. пратру́ту
Т. пратру́тай
пратру́таю
М. пратру́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратру́та ж., с.-х. протрави́тель м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратру́та, ‑ы, ДМ ‑труце, ж.

Хімічны прэпарат для пратручвання, абеззаражвання насення, пасадачнага матэрыялу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протрави́тель м.

1. (вещество) пратра́ва, -вы ж.;

2. пратру́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

протра́вливатель м.

1. (химический препарат) пратру́та, -ты ж.;

2. (машина) пратруча́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)