пратраві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пратраўлю́ пратра́вім
2-я ас. пратра́віш пратра́віце
3-я ас. пратра́віць пратра́вяць
Прошлы час
м. пратраві́ў пратраві́лі
ж. пратраві́ла
н. пратраві́ла
Загадны лад
2-я ас. пратраві́ пратраві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пратраві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратраві́ць, -раўлю́, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

1. Зрабіць, апрацоўваючы хімічным шляхам, вытравіць.

П. узор на метале.

2. Апрацаваць (футра) асаблівым саставам перад фарбаваннем.

3. Абеззаразіць хімічным рэчывам перад сяўбой, пасадкай.

П. насенне.

|| незак. пратра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае і пратраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пратра́ўліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратраві́ць сов., спец. протрави́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратраві́ць, ‑траўлю, ‑травіш, ‑травіць; зак., што.

1. Выпаліць чым‑н. едкім (кіслатой).

2. Апрацаваць пратравай (у 2 знач.). Пратравіць тканіну.

3. Абеззаразіць перад сяўбой, пасадкай. Пратравіць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратруці́ць, -учу́, -ўціш, -ўціць; -ўчаны; зак., што.

Тое, што і пратравіць.

|| незак. пратру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пратру́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратра́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пратравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратраўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да пратравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратра́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пратравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратра́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратраўліваць — пратравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протрави́ть сов.

1. хим., техн. пратраві́ць;

2. (обеззаразить) с.-х. пратруці́ць;

3. охотн. упусці́ць, вы́пусціць; см. протра́вливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)