прато́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прато́чка
Р. прато́чкі
Д. прато́чцы
В. прато́чку
Т. прато́чкай
прато́чкаю
М. прато́чцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прато́чка ж. прото́чка; см. пратачы́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прато́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. праточваць — пратачыць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прото́чка ж. прато́чка, -кі ж., прато́чванне, -ння ср.; см. прота́чивать​II 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)