прато́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прато́чвае прато́чваюць
Прошлы час
м. прато́чваў прато́чвалі
ж. прато́чвала
н. прато́чвала

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прато́чваць I несов. (к пратачы́ць I) прота́чивать

прато́чваць II несов. (о червях и т.п.) прота́чивать, проеда́ть; см. пратачы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прато́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пратачыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратачы́ць, -ачу́, -о́чыш, -о́чыць; -о́чаны; зак., што.

1. Пра чарвей, насякомых, мышэй: праесці, зрабіўшы вузкія дзірачкі.

Шашаль пратачыў дошку.

2. Такарным разцом зрабіць канаўку, вузкую адтуліну ў вырабе (спец.).

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра цякучую ваду: прамыць дзірку, рэчышча ў глебе.

4. Правесці які-н. час, займаючыся тачэннем чаго-н.

|| незак. прато́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач.).

|| наз. прато́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прато́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да праточваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прато́чванне I ср. прота́чивание; см. прато́чваць I

прато́чванне II ср. прота́чивание; см. прато́чваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прота́чивать​II несов. (к проточи́ть)

1. (проедать — о насекомых) прато́чваць;

2. (токарным инструментом) техн. прато́чваць;

3. (водой) прамыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прато́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. праточваць — пратачыць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прато́чвацца I несов., страд. прота́чиваться; см. прато́чваць I

прато́чвацца II несов., страд. прота́чиваться, проеда́ться; см. прато́чваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свідрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.

1. што. Рабіць свердлам адтуліны ў чым-н.

2. што. Прабіваць, праточваць адтуліны, ход у чым-н. (пра расліны, жывёл і пад.).

Дзяцел свідруе дрэва.

Карэнне свідруе асфальт.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., каго-што. Мучыць, хваляваць, прыносіць боль (пра думкі, пачуцці).

Непакой за сына свідруе душу і сэрца.

4. перан. Пільна ўглядацца.

С. вачамі, позіркам каго-н.

|| зак. прасвідрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. свідрава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

|| прым. свідрава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

С. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)