прато́ргаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прато́ргаю прато́ргаем
2-я ас. прато́ргаеш прато́ргаеце
3-я ас. прато́ргае прато́ргаюць
Прошлы час
м. прато́ргаў прато́ргалі
ж. прато́ргала
н. прато́ргала
Дзеепрыслоўе
прош. час прато́ргаўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прато́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Торгаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

продёргать сов.

1. с.-х. прарва́ць;

2. (дёргать какое-л. время) прату́заць, прашмо́ргаць, прато́ргаць;

3. (дёргать какое-л. время перья, сено, шерсть) праску́бці; см. дёргать 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)