прата́лінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прата́лінка |
прата́лінкі |
| Р. |
прата́лінкі |
прата́лінак |
| Д. |
прата́лінцы |
прата́лінкам |
| В. |
прата́лінку |
прата́лінкі |
| Т. |
прата́лінкай
прата́лінкаю |
прата́лінкамі |
| М. |
прата́лінцы |
прата́лінках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прата́лінка ж., уменьш. прота́линка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прата́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.
Месца, дзе растаў снег і агалілася зямля.
|| памянш. прата́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прота́линка уменьш. прата́лінка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)