пратако́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пратако́л пратако́лы
Р. пратако́ла пратако́лаў
Д. пратако́лу пратако́лам
В. пратако́л пратако́лы
Т. пратако́лам пратако́ламі
М. пратако́ле пратако́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратакалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Уст. Чыноўнік, які вядзе пратаколы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)