пратако́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пратако́к |
пратако́кі |
| Р. |
пратако́ка |
пратако́каў |
| Д. |
пратако́ку |
пратако́кам |
| В. |
пратако́к |
пратако́кі |
| Т. |
пратако́кам |
пратако́камі |
| М. |
пратако́ку |
пратако́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пратако́к м., бакт. протоко́кк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
протоко́кк бакт. пратако́к, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)