прасце́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасце́ю |
прасце́ем |
| 2-я ас. |
прасце́еш |
прасце́еце |
| 3-я ас. |
прасце́е |
прасце́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прасце́ў |
прасце́лі |
| ж. |
прасце́ла |
| н. |
прасце́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прасце́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасце́ць несов., разг. просте́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Разм. Станавіцца простым, прасцейшым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
просте́ть несов., разг. прасце́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)