прасце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прасце́ю прасце́ем
2-я ас. прасце́еш прасце́еце
3-я ас. прасце́е прасце́юць
Прошлы час
м. прасце́ў прасце́лі
ж. прасце́ла
н. прасце́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час прасце́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасце́ць несов., разг. просте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Разм. Станавіцца простым, прасцейшым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

просте́ть несов., разг. прасце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)