прасту́дны гл. прастуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасту́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасту́дны прасту́дная прасту́днае прасту́дныя
Р. прасту́днага прасту́днай
прасту́днае		 прасту́днага прасту́дных
Д. прасту́днаму прасту́днай прасту́днаму прасту́дным
В. прасту́дны (неадуш.)
прасту́днага (адуш.)		 прасту́дную прасту́днае прасту́дныя (неадуш.)
прасту́дных (адуш.)
Т. прасту́дным прасту́днай
прасту́днаю		 прасту́дным прасту́днымі
М. прасту́дным прасту́днай прасту́дным прасту́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасту́дны просту́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасту́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прастуды; выкліканы прастудай. Прастудныя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасту́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Хвароба, выкліканая ахаладжэннем арганізма.

Пабойвацца прастуды.

|| прым. прасту́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіп¹, -у, м.

Тое, што і сіпата.

Прастудны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просту́дный прасту́дны;

боле́знь просту́дного хара́ктера хваро́ба прасту́днага хара́ктару.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)