прастрыга́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прастрыга́ю прастрыга́ем
2-я ас. прастрыга́еш прастрыга́еце
3-я ас. прастрыга́е прастрыга́юць
Прошлы час
м. прастрыга́ў прастрыга́лі
ж. прастрыга́ла
н. прастрыга́ла
Загадны лад
2-я ас. прастрыга́й прастрыга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прастрыга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прастрыга́ць несов. прострига́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прастрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прастрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла; -рыжы́; -ры́жаны; зак.

1. што. Выстрыгчы падоўжную паласу на чым-н.

2. каго-што. Правесці які-н. час, займаючыся стрыжкай чаго-н.

|| незак. прастрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прострига́ть несов. прастрыга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)