прастро́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і страчыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастро́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прастро́чваю прастро́чваем
2-я ас. прастро́чваеш прастро́чваеце
3-я ас. прастро́чвае прастро́чваюць
Прошлы час
м. прастро́чваў прастро́чвалі
ж. прастро́чвала
н. прастро́чвала
Загадны лад
2-я ас. прастро́чвай прастро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прастро́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прастро́чваць несов. простра́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прастро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прастрачыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

простра́чивать несов. прастро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прастро́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прастрочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастро́чвацца несов., страд. простра́чиваться; см. прастро́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штабнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што і без дап. (спец.).

Прашываць, прастрочваць што-н. (звычайна на машынцы).

Ш. збрую.

|| зак. праштабнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.

|| наз. штабнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., што і без дап.

Спец. Шыць, прашываць, прастрочваць што‑н. (звычайна на машынцы). Штабнавала [Міхля], бывала, на сваёй машынцы. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)