прасто́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прасто́рнасць
Р. прасто́рнасці
Д. прасто́рнасці
В. прасто́рнасць
Т. прасто́рнасцю
М. прасто́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасто́рнасць ж. просто́рность; см. прасто́рны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасто́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прасторнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

просто́рность прасто́рнасць, -ці ж.; раско́шнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прастра́нак ’адлегласць’ (Ян.). Да прасцерці (гл.); параўн. рус. простра́нный ад простереть, простру. Відаць, да прастора (гл.), параўн. прастранак міжда Лоева і Мохава (Ян.), якое да *prostornъ ’прасторнасць’. Аналагічныя ўтварэнні: укр. про́сторонь ’прастора’, польск. przestroń ’тс’. Параўн. старана (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

простра́нность

1. велічыня́, -ні́ ж.; шырыня́, -ні́ ж.; вялі́знасць, -ці ж.; прасто́рнасць, -ці ж.;

2. падрабя́знасць, -ці ж.; шматсло́ўнасць, -ці ж., мнагасло́ўнасць, -ці ж.;

простра́нность изложе́ния падрабя́знасць вы́кладу; см. простра́нный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)