прасо́чваць гл. прасачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прасо́чваю прасо́чваем
2-я ас. прасо́чваеш прасо́чваеце
3-я ас. прасо́чвае прасо́чваюць
Прошлы час
м. прасо́чваў прасо́чвалі
ж. прасо́чвала
н. прасо́чвала
Загадны лад
2-я ас. прасо́чвай прасо́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прасо́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасо́чваць несов., в разн. знач. просле́живать; см. прасачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прасачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасачы́ць, -ачу́, -о́чыш, -о́чыць; -о́чаны; зак.

1. каго (што). Наглядаючы, сочачы, выявіць, высветліць.

П. за парушальнікам граніцы.

2. што. Вывучыць ва ўсёй паслядоўнасці (кніжн.).

П. развіццё якой-н. з’явы.

3. за чым. Праверыць, сочачы за ходам справы (разм.).

П. за выкананнем задання.

|| незак. прасо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прасо́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просле́живать несов.

1. (выслеживать) высо́чваць, прасо́чваць;

2. (исследовать, наблюдать) прасо́чваць, назіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасо́чвацца ​1, ‑аецца.

Незак. да прасачыцца.

прасо́чвацца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да прасочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасо́чванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасочвацца ​1 — прасачыцца.

прасо́чванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасочваць — прасачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасо́чванне I ср., прям., перен. проса́чивание; проника́ние; см. прасо́чвацца I

прасо́чванне II ср. просле́живание; см. прасо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасо́чвацца I несов., прям., перен. проса́чиваться; проника́ть; см. прасачы́цца

прасо́чвацца II несов., страд. просле́живаться; см. прасо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)