прасо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прасо́л |
| Р. |
прасо́лу |
| Д. |
прасо́лу |
| В. |
прасо́л |
| Т. |
прасо́лам |
| М. |
прасо́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасо́л, -лу м., спец. просо́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́сол уст. (скупщик) пра́сал, -ла м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасо́л і прасо́льванне гл. прасаліцца, прасаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прасо́л ’расол’ (Юрч. Фраз. 1), ’засол’ (Ян.), ’ляк у селядцах’ (Вешт.), прасуол ’булён’ (Федар. 7), пра́саль ’расол’ (пух., Сл. ПЗБ). Укр. просі́л ’салёная рыба, род халоднай стравы з салёнай рыбы’, рус. просо́л, про́соль ’лёгкі, свежы засол’, ’усё, што засольваецца ў запас: сала, рыба, гародніна’, серб.-харв. préso ’сок, у якім захоўваецца сыр’, славен. présol ’расол, лях’, балг. прясул ’падсоленая вада для захоўвання брынзы або салёнай гародніны’, макед. пресол ’тс’. Прасл. *persolъ. Да саліць. Семантычная палеска-паўднёваславянская паралель (гл. Вештарт, Лекс. Палесся, 128).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прасалі́ць, -алю́, -о́ліш, -о́ліць; -о́лены; зак., што.
Насыціць соллю.
П. рыбу.
|| незак. прасо́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прасо́льванне, -я, н. і прасо́л, -у, м. (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прасалі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́ліцца; зак.
Набрацца соллю, стаць прасоленым.
Сала прасалілася.
|| незак. прасо́львацца, -аецца.
|| наз. прасо́льванне, -я, н. і прасо́л, -у, м. (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
просо́л спец. прасо́л, -лу м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)