прасма́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасма́лены прасма́леная прасма́ленае прасма́леныя
Р. прасма́ленага прасма́ленай
прасма́ленае		 прасма́ленага прасма́леных
Д. прасма́ленаму прасма́ленай прасма́ленаму прасма́леным
В. прасма́лены (неадуш.)
прасма́ленага (адуш.)		 прасма́леную прасма́ленае прасма́леныя (неадуш.)
прасма́леных (адуш.)
Т. прасма́леным прасма́ленай
прасма́ленаю		 прасма́леным прасма́ленымі
М. прасма́леным прасма́ленай прасма́леным прасма́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасма́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасма́лены прасма́леная прасма́ленае прасма́леныя
Р. прасма́ленага прасма́ленай
прасма́ленае		 прасма́ленага прасма́леных
Д. прасма́ленаму прасма́ленай прасма́ленаму прасма́леным
В. прасма́лены (неадуш.)
прасма́ленага (адуш.)		 прасма́леную прасма́ленае прасма́леныя (неадуш.)
прасма́леных (адуш.)
Т. прасма́леным прасма́ленай
прасма́ленаю		 прасма́леным прасма́ленымі
М. прасма́леным прасма́ленай прасма́леным прасма́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасма́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасма́лены прасма́леная прасма́ленае прасма́леныя
Р. прасма́ленага прасма́ленай
прасма́ленае		 прасма́ленага прасма́леных
Д. прасма́ленаму прасма́ленай прасма́ленаму прасма́леным
В. прасма́лены (неадуш.)
прасма́ленага (адуш.)		 прасма́леную прасма́ленае прасма́леныя (неадуш.)
прасма́леных (адуш.)
Т. прасма́леным прасма́ленай
прасма́ленаю		 прасма́леным прасма́ленымі
М. прасма́леным прасма́ленай прасма́леным прасма́леных

Кароткая форма: прасма́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасма́лены пропалённый, прожжённый; см. прасмалі́ць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасма́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прасмаліць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысбе́рма, ‑ы, ж.

Спец. Частка гідратэхнічнага збудавання, прызначаная для ўмацавання рэчышча патоку. Старэйшыя спыняліся на мастку, глядзелі цераз парэнчы ўніз на прасмалены насціл вадабоя, на шчэбень рысбермы. Шамякін.

[Гал. rijsberm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадабо́й, ‑я, м.

Спец. Умацаваная частка рэчышча ракі, якая прымае на сябе напор плыні вады з плаціны. Старэйшыя спыняліся на мастку, глядзелі цераз парэнчы ўніз на прасмалены насціл вадабоя. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аддратва́ць ’крэпка пабіць (кнутом)’ (Шат.). Магчыма, ад дратва ’прасмалены канат’, але гэта вельмі прафесійная назва. Калі лічыць, што ад‑дратаваць паходзіць ад першаснага драць, марфалогію дзеяслова цяжка вытлумачыць, не прыняўшы версіі аб кантамінацыйным паходжанні слова на аснове тратаваць (< польск. tratować) і драць (Міхневіч, БЛ, 1973, 3, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)