праслухо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праслухо́ўваю |
праслухо́ўваем |
| 2-я ас. |
праслухо́ўваеш |
праслухо́ўваеце |
| 3-я ас. |
праслухо́ўвае |
праслухо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
праслухо́ўваў |
праслухо́ўвалі |
| ж. |
праслухо́ўвала |
| н. |
праслухо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
праслухо́ўвай |
праслухо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
праслухо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праслухо́ўваць несов., см. праслу́хваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праслухо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да праслухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. гл. слухаць.
2. каго-што. Выслухаць ад пачатку да канца.
П. оперу. П. курс лекцый.
3. каго-што. Вызначыць на слых стан чаго-н. (спец.).
П. лёгкія.
4. што. Слухаючы, не ўспрыняць, не пачуць (разм.).
Баяцца, каб не п. галоўнае.
5. Выведаць па чутках, размовах.
П. аб прыездзе артыстаў.
6. каго-што. Правесці які-н. час слухаючы.
|| незак. праслу́хваць, -аю, -аеш, -ае (да 2—5 знач.); наз. праслу́хванне, -я, н. і праслухо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 2—5 знач.); наз. праслухо́ўванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праслухо́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да праслухоўваць (у 1–3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праслухо́ўванне ср. прослу́шивание; см. праслухо́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прослу́шивать несов.
1. праслу́хваць, праслухо́ўваць; (выслушивать) выслу́хваць, выслухо́ўваць;
2. (не слышать) праслу́хваць, праслухо́ўваць, недачува́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праслухо́ўвацца несов., страд. прослу́шиваться; см. праслухо́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
щу́пать несов.
1. (прикасаться, трогать с целью осмотра) ма́цаць;
щу́пать пульс ма́цаць пульс;
2. (исследовать щупом) шчу́паць, ма́цаць, абма́цваць; (прослушивать) праслухо́ўваць;
щу́пать по́ле миноиска́телем праслухо́ўваць по́ле мінашука́льнікам;
3. перен. (присматриваться, изучать), разг. прыгляда́цца, абма́цваць, шчу́паць, прашчу́пваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)