праслу́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праслу́хваю праслу́хваем
2-я ас. праслу́хваеш праслу́хваеце
3-я ас. праслу́хвае праслу́хваюць
Прошлы час
м. праслу́хваў праслу́хвалі
ж. праслу́хвала
н. праслу́хвала
Загадны лад
2-я ас. праслу́хвай праслу́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праслу́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праслу́хваць несов., в разн. знач. прослу́шивать; см. праслу́хаць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праслухаць (у 1–5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. гл. слухаць.

2. каго-што. Выслухаць ад пачатку да канца.

П. оперу. П. курс лекцый.

3. каго-што. Вызначыць на слых стан чаго-н. (спец.).

П. лёгкія.

4. што. Слухаючы, не ўспрыняць, не пачуць (разм.).

Баяцца, каб не п. галоўнае.

5. Выведаць па чутках, размовах.

П. аб прыездзе артыстаў.

6. каго-што. Правесці які-н. час слухаючы.

|| незак. праслу́хваць, -аю, -аеш, -ае (да 2—5 знач.); наз. праслу́хванне, -я, н. і праслухо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 2—5 знач.); наз. праслухо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праслухо́ўваць несов., см. праслу́хваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прослу́шивать несов.

1. праслу́хваць, праслухо́ўваць; (выслушивать) выслу́хваць, выслухо́ўваць;

2. (не слышать) праслу́хваць, праслухо́ўваць, недачува́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праслу́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праслухваць — праслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праслу́хванне ср. прослу́шивание; см. праслу́хваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)