праслу́ханы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праслу́ханы |
праслу́ханая |
праслу́ханае |
праслу́ханыя |
| Р. |
праслу́ханага |
праслу́ханай праслу́ханае |
праслу́ханага |
праслу́ханых |
| Д. |
праслу́ханаму |
праслу́ханай |
праслу́ханаму |
праслу́ханым |
| В. |
праслу́ханы (неадуш.) праслу́ханага (адуш.) |
праслу́ханую |
праслу́ханае |
праслу́ханыя (неадуш.) праслу́ханых (адуш.) |
| Т. |
праслу́ханым |
праслу́ханай праслу́ханаю |
праслу́ханым |
праслу́ханымі |
| М. |
праслу́ханым |
праслу́ханай |
праслу́ханым |
праслу́ханых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праслу́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праслу́ханы |
праслу́ханая |
праслу́ханае |
праслу́ханыя |
| Р. |
праслу́ханага |
праслу́ханай праслу́ханае |
праслу́ханага |
праслу́ханых |
| Д. |
праслу́ханаму |
праслу́ханай |
праслу́ханаму |
праслу́ханым |
| В. |
праслу́ханы (неадуш.) праслу́ханага (адуш.) |
праслу́ханую |
праслу́ханае |
праслу́ханыя (неадуш.) праслу́ханых (адуш.) |
| Т. |
праслу́ханым |
праслу́ханай праслу́ханаю |
праслу́ханым |
праслу́ханымі |
| М. |
праслу́ханым |
праслу́ханай |
праслу́ханым |
праслу́ханых |
Кароткая форма: праслу́хана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праслу́ханы в разн. знач. прослу́шанный; см. праслу́хаць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праслу́ханы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад праслухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прослу́шанный
1. праслу́ханы; вы́слуханы;
2. праслу́ханы, недачу́ты; см. прослу́шать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)