пра́слачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пра́слачка |
пра́слачкі |
| Р. |
пра́слачка |
пра́слачкаў |
| Д. |
пра́слачку |
пра́слачкам |
| В. |
пра́слачка |
пра́слачкі |
| Т. |
пра́слачкам |
пра́слачкамі |
| М. |
пра́слачку |
пра́слачках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пря́слице ср., уст., обл.
1. (уменьш. к пря́сло) пра́слачка, -ка ср.;
2. (приспособление для прикрепления кудели) пра́сніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)