прасква́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Стаць гатовым у выніку скварання.

Сала праскварылася.

|| незак. прасква́рвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасква́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прасква́рыцца прасква́рацца
Прошлы час
м. прасква́рыўся прасква́рыліся
ж. прасква́рылася
н. прасква́рылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасква́рыцца сов. прожа́риться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасква́рыцца, ‑рыцца; зак.

1. У выніку скварання прыйсці ў стан поўнай гатоўнасці. Сала праскварылася.

2. Скварыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасква́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праскварыцца.

2. Зал. да праскварваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прожа́риться

1. прапячы́ся; прасма́жыцца; прасква́рыцца; прапра́жыцца;

2. перен. прапалі́цца, напячы́ся, прапячы́ся; см. прожа́риваться​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)